| 
 8. Mitologia mięsożerców. Każdego roku z głodu umiera 60 mln ludzi. Człowiek, który przejdzie na wegetarianizm, zaoszczędza pożywienia, które nasyci 16 ludzi, a wody tyle, że można by
napoić prawie wszystkich spragnionych. Do tego dochodzi pół hektara lasu, który nie zostanie wycięty.Przeciętny Amerykanin zjada podczas swego życia 21 krów, 14 owiec, 12 świń, 200 kurcząt i 500kg innego zwierzęcia. Dzieje się tak dlatego, że świat jest pełen mitów, a wokół
talerza narosło ich także sporo.
 Mit pierwszy - białko
 Wszystkie społeczności cywilizowane spożywają za dużo białka. Jeszcze do niedawna norma WHO wynosiła 125g na dzień. Obecnie na-ukowcy skłaniają się do około 50g, ale i tu opinie są podzielone. Wydaje się, że i ta norma jest zawyżona. Praktyka wykazuje, że tylko ci, co gło-dują, nie mają problemu z nadmiarem białka. Niedobór białka nie jest tak
szkodliwy, jak nadmiar. Powoduje to liczne schorzenia, zwłaszcza nerek i innych narządów wewnętrznych.
 Problem białka to nie ilość, ale jakość. Nie ile spożywamy, ale jak jest ono wartościowe.
 Największym mitem jest twierdzenie, że jedynie białko zwierzęce jest w pełni wartościowe. Białko, i to w pełni wartościowe, jest w każ-dej roślinie, w jednej więcej, w drugiej mniej, ale w każdej roślinie. Szczególnie wartościowe białko mają orzechy, strączkowe, różne zboża.
 1 szklanka zawiera białka
 soja 21g
 soczewica 15g
 fasola 15g
 mleko 8,5g
 figi 7g
 migdały 2,5g
 Zawartość procentowa białka: soja 40%, mięso 10-20%, ser 30%,
orze-chy 32%.
 2 szklanki soi = 33dkg wołowiny
 8 szklanek mąki = 35dkg wołowiny
 soja + mąka = 1kg wołowiny
 Przyswajalność białka: mięso 65%, mleko 80%, ser 70%, zboża
60%, warzywa i owoce 90-100%.
 Mit drugi - wapń
 Twierdzenie, że należy pić mleko i jego przetwory, gdyż jest to je-dyne bogate źródło wapnia jest mitem, opisanym przez nas trochę wcze-śniej. Jedynie rośliny mogą dostarczyć
wartościowego wapnia, które nie jest spalane, czyli niszczone w procesie przemiany.
 Zwłaszcza liściaste warzywa zielone są doskonałym źródłem tego składnika oraz soja, fasola, suszone figi, brzoskwinie, brukselka, kapu-sta, owies, migdały, orzechy.
 1 szklanka zawiera wapnia
 soja 132mg
 mleko 288mg
 soczewica 36mg
 figi 270mg
 fasola 146mg
 Ważne jest, aby wraz z wapniem występował fosfor, co ma miej-sce właśnie w warzywach i owocach.
 Mit trzeci - żelazo
 Tylko w mięsie jest pełnowartościowe żelazo. To nieprawda. Nieważny jest poziom żelaza w produkcie, ale czy jest ono przyswajal-ne.
 Z tego punktu widzenia najbardziej ważne dla nas będą owoce su-szone (śliwki, morele). Jest to naprawdę najlepsze źródło dobrego żela-za. Także spożywanie pietruszki, owoców jako źródła witaminy C, która ułatwia przyswajanie żelaza, jest niezbędne.
 Do cennych źródeł żelaza należą: fasola biała, groch, szpinak, peł-ne pieczywo, kasza gryczana i jęczmienna, por brukselka, tofu, siemię lnu, proso, owies, soczewica, brokuły,
winogrona, pełny ryż.
 Mit czwarty - witamina B12
 "Naukowcy" twierdzą, że tylko mięso dostarcza witaminy B12.
 Prawda jest taka, że flora bakteryjna w organizmie sama wytwarza potrzebne ilości tej witaminy. Jakby nie wystarczyło, to witamina B12 znajduje się także w pełnych ziarnach zbóż (zarodki i otręby). A zatem kolejny atak, który nie trafił w cel.
 
 Autorom tych mitów zależy jedynie na utrzymaniu za wszelką ce-nę poglądu, iż wegetarianie czy weganie są niedożywieni. To niepraw-da. Każda zła dieta, także mięsna, prowadzi do
niedożywienia. Wega-nizm to nie jedzenie chleba z dżemem i placków na obiad. To dokładnie i mądrze zaplanowana polityka żywieniowa.
 
 Używki
 Wszelkie używki; alkohol, kawa, herbata, kakao, tytoń, cukier, słodycze dla weganina czyli rozsądnego człowieka nie istnieją.
 To nie tylko kwestia zatrucia organizmu. Używki "wypłukują" z organizmu minerały i witaminy, utrudniają przyswajanie białka i wap-nia. Cukier "kradnie" magnez i żelazo, kakao utrudnia przyswajanie białka o 30%.
 Używki także tworzą złogi chorobowe i zatruwają organizm. We-ganie nie jedzą chleba z serem czy bułek z dżemem. Tak rozumiany we-ganizm to czyste nieporozumienie.
 Poprzednie rozdziałyNastępne rozdziały
 
 |