konwencji o ochronie ptaków
pożytecznych dla rolnictwa,

Podaje się niniejszem do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 277) i w wykonaniu postanowień art. 13 konwencji o ochronie ptaków pożytecznych dla rolnictwa, podpisanej w Paryżu dnia 19 marca 1902 r., zostało zgłoszone Rządowi Francuskiemu dnia 11 maja 1932 r., przystąpienie Polski do powyższej konwencji.

Według komunikatu tego Rządu do konwencji tej należą obecnie: Austrja, Belgja, Hiszpanja, Francja, Luksemburg, Monako, Niemcy, Portugalja, Szwecja (z zastrzeżeniem dotyczącym drugiego ustępu art. 8), W.M. Gdańsk, Holandia (z zastrzeżeniem dotyczącym drugiego ustępu art. 8), Liechtenstein, Szwajcarja, Węgry oraz Czechosłowacja.(1)

KONWENCJA

o ochronie ptaków pożytecznych dla rolnictwa.

Prezydent Republiki Francuskiej; Jego Królewska Mość Cesarz Niemiec, Król Prus, w imieniu Cesarstwa Niemieckiego; Jego Cesarska Mość Cesarz Austrji, Król Czech etc. i Apostolski Król Węgier, działając również w imieniu Jego Wysokości Księcia Lichtensteinu: Jego Królewska Mość Król Belgów; Jego Królewska Mość Król Hiszpanji, a w jego imieniu Jej Królewska Mość Królowa Regentka; Jego Królewska Mość Król Grecji; Jego Królewska Wysokość Książę Luksemburgu; Jego Najjaśniejsza Wysokość Książę Monako; Jego Królewska Mość Król Portugalji i Algarwów; Jego Królewska Mość Król Szwecji i Norwegji w imieniu Szwecji, i Rada Związkowa Szwajcarska,

uznając celowość wspólnej akcji w różnych krajach, zmierzającej do zachowania ptaków użytecznych dla rolnictwa, postanowili zawrzeć w tym celu konwencję i mianowali swymi Pełnomocnikami: (pominięto),

Którzy po okazaniu sobie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, zgodzili się na następujące artykuły:

Art. pierwszy.

Ptaki pożyteczne dla rolnictwa, szczególnie owadożerne, a mianowicie ptaki wymienione w spisie Nr. 1, załączonym do niniejszej konwencji, a który może być rozszerzony przez ustawodawstwo każdego kraju, będą bezwzględnie chronione, w ten sposób, że zabijanie ich w jakikolwiek sposób i w jakimkolwiek czasie, oraz niszczenie gniazd, jaj i piskląt będzie zakazane.

Zanim osiągnięty zostanie wszędzie i w całości rezultat powyższy, Wysokie Układające się Strony zobowiązują się przedsięwziąć lub zaproponować swoim ciałom ustawodawczym niezbędne środki dla zapewnienia wykonania postanowień zawartych w następujących artykułach.

Art. 2.

Będzie zakazane zabieranie gniazd, zbieranie jaj i chwytanie, oraz zabijanie piskląt w jakimkolwiek czasie i jakiemikolwiek środkami.

Import i tranzyt, przewożenie, handel obnośny i wystawianie na sprzedaż, oraz kupno tych gniazd, jaj i piskląt będzie zakazane.

Zakaz ten nie odnosi się do niszczenia przez właściciela, użytkownika, lub ich pełnomocnika, gniazd, które ptaki zbudują wewnątrz, lub na ścianach domów mieszkalnych, lub jakichkolwiek innych budynków, oraz wewnątrz dziedzińców. Wyjątkowo będzie wolno pozatem, nie stosować się do postanowień niniejszego artykułu odnośnie do jaj czajek i mew.

Art. 3.

Zakazuje się zakładania i używania pułapek, klatek, sieci, sideł, lepu i wszystkich innych śodków, mających na celu ułatwienie chwytania, lub masowego tępienia ptaków.

Art. 4.

O ileby Wysokie Układające się Strony nie były w możności natychmiast zastosować w całej rozciągłości postanowień zakazowych poprzedzającego artykułu, będą one mogły w miarę potrzeb złagodzić wymienione zakazy; jednakowoż zobowiązują się one ograniczyć używanie sposobów, przyrządów i środków chwytania i niszczenia, aby w ten sposób stopniowo zrealizować zarządzenia ochronne wymienione w art. 3.

Art. 5.

Oprócz ogólnych zakazów, sformułowanych w art. 3, zabrania się chwytania, lub zabijania pożytecznych ptaków, wymienionych w liście Nr. 1, dołączonej do niniejszej konwencji, w okresie czasu od 1 marca do 15 września każdego roku.

W tym samym okresie czasu zakazana jest również sprzedaż i wystawianie na sprzedaż wspomnianych ptaków.

Wysokie Układające się Strony zobowiązują się, o ile ustawodawstwo na to pozwala, zakazać wwozu i tranzytu, oraz przewożenia wymienionych ptaków w czasie od 1 marca do 15 września.

Okres trwania zakazów, przewidziany w niniejszym artykule, będzie mógł być zmieniony w krajach północnych.

Art. 6.

Władze kompetentne będą mogły w drodze wyjątku udzielić właścicielom, lub osobom użytkującym winnice, sady, ogrody, szkółki, pola obsadzone - lub obsiane, jak również osobom, ustanowionym dla ich dozoru - czasowego prawa strzelania z broni palnej do ptaków, których obecność byłaby szkodliwa, lub powodowała rzeczywiste szkody.

Niemniej wystawianie na sprzedaż i sprzedawanie ptaków, zabitych w tych warunkach, pozostaje zakazane.

Art. 7.

Wyjątki od postanowień niniejszej konwencji będą mogły być przyznane w interesie nauki, lub zaludnienia przez władze kompetentne w miarę potrzeby i przy zastosowaniu wszelkich ostrożności, aby uniknąć nadużyć.

Przy zastosowaniu tych samych ostożności będą mogły być udzielane pozwolenia na chwytanie, sprzedawanie i przetrzymywanie ptaków, przeznaczonych do hodowli w klatce. Pozwolenia winny być wydawane przez władze kompetentne.

Art. 8.

Przepisy niniejszej konwencji nie będą się stosowały do ptactwa podwórzowego, ani do ptactwa dzikiego, żyjącego na zarezerwowanych terenach myśliwskich i oznaczonych jako takie przez ustawodawstwo krajowe.

Wszędzie indziej zabijanie ptactwa dzikiego będzie dozwolone tylko przy pomocy broni palnej i w okresach oznaczonych przez ustawę.

Wzywa się Układające się Państwa do zabronienia na swem terytorjum sprzedaży, przewozu i tranzytu ptactwa dzikiego w czasie, kiedy polowanie na nie jest zakazane.

Art. 9.

Każda z Układających się Stron będzie mogła czynić wyjątki od postanowień niniejszej konwencji:

1)Odnośnie do ptaków, które ustawy danego kraju pozwalają strzelać i zabijać ze względu na ich szkodliwość dla polowania, lub dla rybołóstwa;

2)Odnośnie do ptaków uznanych przez ustawy krajowe za szkodliwe dla miejscowego rolnictwa.

W razie braku spisu urzędowego, sporządzonego przez ustawodawstwo krajowe, punkt 2 niniejszego artykułu znajdzie zastosowanie do ptaków, wymienionych w liście Nr. 2, dołączonej do niniejszej konwencji.

Art. 10.

Wysokie Układające się Strony poczynią w ciągu 3 lat od daty podpisania niniejszej konwencji, zarządzenia zmierzające do uzgodnienia ich ustawodawstwa z przepisami konwencji.

Art. 11.

Wysokie Układające się Strony podadzą sobie wzajemnie do wiadomości za pośrednictwem Rządu Francuskiego, te ustawy i rozporządzenia administracyjne, które w ich Państwach już dawniej istniały w związku z przedmiotem niniejszej konwencji, lub też zostały świeżo wydane.

Art. 12.

Kiedy zajdzie tego potrzeba, Wysokie Układające się Strony zamianują swych przedstawicieli na zjazd międzynarodowy, zadaniem którego będzie rozpatrzenie spraw, które wyniknęły w związku z wykonaniem konwencji, oraz zaproponowanie zmian, których użyteczność została w praktyce stwierdzona.

Art. 13.

Państwa, które nie uczestniczą w niniejszej konwencji, mogą do niej na żądanie przystąpić. Przystąpienie to będzie zakomunikowane w drodze dyplomatycznej Rządowi Republiki Francuskiej, a przezeń innym Rządom, które konwencję podpisały.

Art. 14.

Niniejsza konwencja wejdzie w życie najpóźniej po upływie jednego roku od daty wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

Będzie ona obowiązywała bezterminowo wszystkie Państwa podpisujące. W razie, gdyby jedno z tych Państw wypowiedziało konwencję, wypowiedzenie to wywrze skutek jedynie w stosunku do tegoż Państwa i to tylko po upływie jednego roku od dnia, w którym wypowiedzenie to zostało zakomunikowane innym Układającym się Państwom.

Art. 15.

Niniejsza konwencja będzie ratyfikowana, a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Paryżu w czasie możliwie najkrótszym.

Art. 16.

Postanowienie 2-go ustępu artykułu 8-go niniejszej konwencji, w drodze wyjątku będzie mogło nie być stosowane w północnych prowincjach Szwecji, z powodu specjalnych warunków klimatycznych w których te prowincje się znajdują.

NA DOWÓD CZEGO odnośni Pełnomocnicy konwencję podpisali i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Paryżu dnia 19 marca 1902 r.

Lista Nr 1.

Ptaki pożyteczne.

Drapieżce nocne:

Sówka pódźka (Athene) i sóweczka (Glaucidium).
Sowa jastrzębata (Surnia).
Puszczyk (Syrnium).
Sowa płomkówka (Strix Flammea L.).
Sowa błotna (Otus).
Syczek (Scops giu Scop).

Łaźce:

Dzięcioły (Picus, Gecinus, itd.) wszystkie gatunki.
Lekkodzióbe: (Syndactyles).
Kraska (Corracias garrula L.).
Żółna (Merops).

Wróblowate:

Dudek (Upupa epops).
Pełzacze, Pomurniki, Bargiele (Certhia, Tichodroma, Sitta).
Jerzyk (Cypselus).
Lelek (Caprimulgus).
Słowik (Luscinia).
Podróżniczek (Cyanecula).
Pliszka (Ruticilla).
Rudzik (Rubecula).
Pokląskwa i Białorzytka (Pratincola i Saxicola).
Płochacze (Accentor).

Gajówki wszystkie rodzajów np.:

Pokrzewka (Sylvia);
Pokrzewka mała (Curruca);
Zaganiacz (Hypolais);
Trzciniak (Acrocephalus);
Wodniczka (Calomodyta);
Świerszczak, Strumieniówka, Brzęczka (Locustella) itd.;
Gajówki rodzaju "cisticola" (Fauvettes cisticoles).
Świstunka, Piecuszek (Phylloscopus).
Mysikrólik (Regulus).
Strzyżyk (Troglodytes).
Sikora (Parus). Wąsatka (Panurus), Ramniuszek (Orites) i t.d.
Muchołówka (Muscicapa).
Jaskółki (Hirundo, Chelidon, Cotyle).
Pliszki (Motacilla, Budytes).
Świergotki (Anthus, Corydala).
Krzyżodziób (Loxia).
Ziemby i Kulczyki (Citrinella i Serinus).
Szczygły i czyże (Carduelis i Chrysomitris).
Szpak i Pasterz (szpak różowy) (Sturnus, Pastor i t.d.).

Cienkonogie:

Bocian biały i czarny (Ciconia).

Lista Nr 2.

Ptaki szkodliwe.

Drapieżce dzienne:

Sęp (Gypatus barbatus L.).
Orły wszystkie gatunki (Aquila, Nisaetus).
Bielik (Haliaetus); wszystkie gatunki.
Rybołów (Pandion haliaetus).
Kanie (Milvus, Elanus, Nauclerus); wszystkie gatunki.
Sokoły (Falco) wszystkie gatunki z wyjątkiem kobczyka (Crecerelle), pustułki i pustułeczki (Crecerine).
Jastrząb gołębiarz (Astur palumbarius L.).
Krogulec (Accipiter).
Błotniak (Circus).

Drapieżce nocne:

Puczacz (Bubo maximus Flem.).

Wróblowate:

Kruk (Corvus corax L.).
Sroka (Pica rustica Scop.).
Sójka (Garrulus glandiarus L.)

Brodźce:

Czaple siwa i purpurowa (Ardea).
Bąki i ślepowrony (Bautorus i Nycticorax).

Płetwonogie:

Pelikan (Pelecanus).
Kormorany (Phalacrocorax lub Graculus).
Tracze (Mergus).
Nur (Colymbus).