PREAMBU£A
Zwa¿ywszy, ¿e uznanie przyrodzonej godno¶ci oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich cz³onków wspólnoty ludzkiej jest podstaw± wolno¶ci, sprawiedliwo¶ci i pokoju ¶wiata,
Zwa¿ywszy, ¿e nieposzanowanie i nieprzestrzeganie praw cz³owieka doprowadzi³o do aktów barbarzyñstwa, które wstrz±snê³y sumieniem ludzko¶ci, i ¿e og³oszono uroczy¶cie jako najwznio¶lejszy cel ludzko¶ci d±¿enie do zbudowania takiego ¶wiata, w którym ludzie korzystaæ bêd± z wolno¶ci s³owa i przekonañ oraz z wolno¶ci od strachu i nêdzy,
Zwa¿ywszy, ¿e konieczne jest zawarowanie praw cz³owieka przepisami prawa, aby nie musia³ - doprowadzony do ostateczno¶ci - uciekaæ siê do buntu przeciw tyranii i uciskowi,
Zwa¿ywszy, ¿e konieczne jest popieranie rozwoju przyjaznych stosunków miêdzy narodami,
Zwa¿ywszy, ¿e Narody Zjednoczone w przyjêtej przez siebie Karcie potwierdzi³y wiarê w podstawowe prawa cz³owieka, godno¶æ i warto¶æ jednostki oraz w równouprawnienie mê¿czyzn i kobiet, a tak¿e wyrazi³y wolê popierania postêpu spo³ecznego i poprawy warunków ¿ycia w wiêkszej wolno¶ci,
Zwa¿ywszy, ¿e Pañstwa Cz³onkowskie podjê³y siê we wspó³pracy z Organizacj± Narodów Zjednoczonych zapewniæ powszechne poszanowanie i przestrzeganie praw cz³owieka i podstawowych wolno¶ci,
Zwa¿ywszy, ¿e jednakowe rozumienie tych praw i wolno¶ci ma olbrzymie znaczenie dla ich pe³nej realizacji,
Przeto
ZGROMADZENIE OGÓLNE
og³asza uroczy¶cie niniejsz± Powszechn± Deklaracjê Praw Cz³owieka jako wspólny najwy¿szy cel wszystkich ludów i wszystkich narodów, aby wszyscy ludzie i wszystkie organy spo³eczeñstwa - maj±c stale w pamiêci niniejsz± Deklaracjê - d±¿y³y w drodze nauczania i wychowywania do rozwijania i poszanowania tych praw i wolno¶ci i aby zapewni³y za pomoc± postêpowych ¶rodków o zasiêgu krajowym i miêdzynarodowym powszechne i skuteczne uznanie i stosowanie tej Deklaracji zarówno w¶ród narodów Pañstw Cz³onkowskich, jak i w¶ród narodów zamieszkuj±cych obszary podleg³e ich w³adzy.
Artyku³ 1
Wszyscy ludzie rodz± siê wolni i równi pod wzglêdem swej godno¶ci i swych praw. S± oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postêpowaæ wobec innych w duchu braterstwa.
Artyku³ 2
(1) Ka¿dy cz³owiek posiada wszystkie prawa i wolno¶ci zawarte w niniejszej Deklaracji bez wzglêdu na jakiekolwiek ró¿nice rasy, koloru, p³ci, jêzyka, wyznania, pogl±dów politycznych i innych, narodowo¶ci, pochodzenia spo³ecznego, maj±tku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu.
(2) Nie wolno czyniæ ¿adnej ró¿nicy w zale¿no¶ci od sytuacji politycznej, prawnej lub miêdzynarodowej kraju lub obszaru, do którego dana osoba przynale¿y, bez wzglêdu na to, czy dany kraj lub obszar jest niepodleg³y, czy te¿ podlega systemowi powiernictwa, nie rz±dzi siêsamodzielnie lub jest w jakikolwiek sposób
ograniczony w swej niepodleg³o¶ci.
Artyku³ 3
Ka¿dy cz³owiek ma prawo do ¿ycia, wolno¶ci i bezpieczeñstwa swej osoby.
Artyku³ 4
Nie wolno nikogo czyniæ niewolnikiem ani nak³adaæ na nikogo s³u¿ebno¶ci; niewolnictwo i handel niewolnikami s±
zakazane we wszystkich swych postaciach.
Artyku³ 5
Nie wolno nikogo torturowaæ ani karaæ lub traktowaæ w sposób okrutny, nieludzki lub poni¿aj±cy.
Artyku³ 6
Ka¿dy cz³owiek ma prawo do uznawania wszêdzie swojej osobowo¶ci prawnej.
Artyku³ 7
Wszyscy s± równi wobec prawa i maj± prawo, bez jakiejkolwiek ró¿nicy, do jednakowej ochrony prawnej. Wszyscy
maj± prawo do jednakowej ochrony przed jak±kolwiek dyskryminacj± bêd±c± pogwa³ceniem niniejszej Deklaracji i
przed jakimkolwiek nara¿eniem na tak± dyskryminacjê.
Artyku³ 8
Ka¿dy cz³owiek ma prawo do skutecznego odwo³ywania siê do kompetentnych s±dów krajowych przeciw
czynom stanowi±cym pogwa³cenie podstawowych praw przyznanych mu przez konstytucjê lub przez prawo.
Artyku³ 9
Nikogo nie wolno samowolnie aresztowaæ, zatrzymaæ lub wygnaæ z kraju.
Artyku³ 10
Ka¿dy cz³owiek ma na warunkach ca³kowitej równo¶ci prawo, aby przy rozstrzyganiu o jego prawach i
zobowi±zaniach lub o zasadno¶ci wysuwanego przeciw niemu oskar¿enia o pope³nienie przestêpstwa, byæ wys³uchanym
sprawiedliwie i publicznie przez niezale¿ny i bezstronny s±d.
Artyku³ 11
(1) Ka¿dy cz³owiek oskar¿ony o pope³nienie przestêpstwa ma prawo, aby uznawano go za
niewinnego dopóty, dopóki nie udowodni mu siê winy zgodnie z prawem podczas publicznego procesu, w którym zapewniono mu wszystkie konieczne ¶rodki obrony.
(2) Nikt nie mo¿e byæ skazany za przestêpstwo z powodu dzia³ania lub zaniechania nie stanowi±cego w chwili jego dokonania przestêpstwa wed³ug prawa krajowego lub miêdzynarodowego. Nie wolno tak¿e wymierzaæ kary wy¿szej ni¿ ta, która by³a przewidziana w chwili pope³nienia przestêpstwa.
Artyku³ 12
Nie wolno ingerowaæ samowolnie w czyjekolwiek ¿ycie prywatne, rodzinne, domowe, ani w jego korespondencjê,
ani te¿ uw³aczaæ jego honorowi lub dobremu imieniu. Ka¿dy cz³owiek ma prawo do ochrony prawnej przeciwko takiej ingerencji
lub uw³aczaniu.
Artyku³ 13
(1) Ka¿dy cz³owiek ma prawo swobodnego poruszania siê i wyboru miejsca zamieszkania w
granicach ka¿dego pañstwa.
(2) Ka¿dy cz³owiek ma prawo opu¶ciæ jakikolwiek kraj, w³±czaj±c w to swój w³asny, i powróciæ
do swego kraju.
|